(Avrupa’nın ünlü sinema sanatçısı Yılmaz, eşi çocukları ve menejeriyle birlikte özel uçağı ile Münih’ten memleketi Adana’ya uçmaktadırlar.)
FATMA:Yılmaz her sene gidip geliyoruz şu festivale.Avrupa da bir çok sinema ödülü aldın.Ama hala Türkiye de şu festivalden sana bir ödül bile vermediler.Sen usanmadan inatla gidiyorsun bu festivale.
YILMAZ:Fatoooooş.Yıllar oldu ama sen hala anlayamadın Türk sinemasına olan sevdamı.Ödül verseler de vermeseler de benim ustama olan borcumdur bu ziyaretler.Kaç kere söyleyeceğim sana.Bu zengin hayata ve başarılı kariyerime sahip olmama sebeptir ustam.
FATMA:Ustamda ustam.Çok değer verdiğin o ustan neredeyse her sene jüride.Ancak sen nedense bir ödül bile alamadın bu festivalden.Ustan bile başarılı bulmuyor işte seni.
YILMAZ:Yeter be yeter.Bozma insanın moralini.Çocuklarla ilgilen sen.En iyi yaptığın iş zaten.
(Büyük bir sarsıntı olur. Uçak sağa sola sallanmakta ve irtifa kaybetmektedir.)
YILMAZ:Kaptaaaan neler oluyor?Konuşsana be adam.
MEHTAP:Babaaaa! Babaaaa!
DENİZ:Anneee!Ne oluyor?
FATMA:Yavrularııım.Gelin yanıma sıkı sıkı sarılın bana.Korkmayın sakın.
SEDAT:Yılmaz galiba irtifa kaybediyoruz.Baksana uçağın burnuna.
YILMAZ:Fatoş çocukları tut.Ben ön tarafa kabine bakacağım.Pilottan ses gelmiyor.
(Yılmaz kabine girdiğinde Pilot’un bayıldığını ve uçağın hızla irtifa kaybettiğini görür.Bu durumda yapacağı tek şey vardır.)
YILMAZ:Oturmalısın.Aldığın eğitimlerle ve aklında kalanlarla bu küçük uçağı indirmelisin.Evet evet.Çocukların,eşin ve iki çalışanın için.Kendin için değil.Onlar için yapmalısın.
SEDAT:Yılmaz ne yapıyorsun?
YILMAZ:Görmüyor musun pilot bayılmış? Uçağı indirmeye çalışıyorum.
(İçeriden çocukların çığlık sesleri gelmektedir.)
YILMAZ:Gir içeriye ve çocukları sakinleştir Fatoş’la birlikte.Konsantre olmalı ve bu uçağı şu görünen köydeki tarlaya indirmeliyim.Başarmalıyım.Hadi çabuk içeriye Sedat.
YILMAZ:Evvvet!İşte bu kadar.Ben demedim mi bu kuşu indireceğim diye.Fatoşş.Çocuklar nasıl?İyi misiniz hepiniz?Cevap versenize.
FATMA:Hepimiz iyiyiz Yılmaz.Mehtap başını çarptı sadece.Ama önemli değil.Sen nasılsın?
YILMAZ:Kapıyı açıyorum.Yavaş yavaş merdivenlerden inin aşağıya.Sedat gel buraya.Pilotu taşımalıyız.Hala baygın adam.Çıkartalım dışarıya.
SEDAT:Geldim Yılmaz geldim.
(Hepsi dışarıdadır)
YILMAZ:Fatoş çocukları alıp şuradaki ağacın altına gidin.Sedat sende tut pilotu oraya taşıyalım.Hadi çabuk.
(Ağacın altına gelirler.)
YILMAZ:Siz burada bekleyin.Ben şu köye doğru gidip yardım çağırayım.Pilotun durumu iyi değil.Nabzı yavaş atıyor.Hastaneye götürmeliyiz.Yoksa ölecek adam.
FATMA:Tamam Yılmaz.Sen merak etme bizi.
(Yılmaz oradan uzaklaşır.Patika yolda on dakika yürüdükten sonra gürültülü bir patlama sesiyle kolunda acı duyar,koşmaya başlar)
OSMAN:Dur be adam naraya gidarsin?Hele durasın yoksa diğer fişekle saçmaları bütün vücuduna yedirirem.Ona göreeee.
YILMAZ:Tamam tamam durdum.Niye ateş ediyorsun?Görmedin mi uçağımızla zar zor tarlaya indik.Bu köyde tanrı misafirlerini böylemi karşılarsınız siz?
OSMAN:Ne uçağı yalan söylema.Siz uzaydan galmişeniz.Ordaki de uzay gamisidir.Ben bakliyordum bu ziyareti yıllardır.Ellerini kaldır bakayım.
(Osman yaklaşır Yılmaza.)
YILMAZ:Ne uzaylısı ya.Sen deli misin be?Bak bir hastamız da var.Önemli bir kaza geçirdik.Hepimiz ölümden döndük.Hastaneye gitmeliyiz.
OSMAN:Evet ben bu göyün delisi çavuş Osman.Ellerini indırma sakın.Bu göyü ele geçirmenize izin vermayacağım.
(Osman Yılmazı yakından görünce haykırarak bağırmaya başlar)
OSMAN:Yatişin milleeet.Yıllardır söyladığım adam galmıştır göyümüze.O fılmlerde ki adam işte.Uzay gamisi ile göyün darlasına inmıstır ve ele geçirecek göyü.Ben sızlara söylamışdım.Yatişiiin.
(Köy çok uzaktır onlara.Kimse duymaz Osmanı.Yılmazın ellerini arkasından bağlar.)
OSMAN:Gasabada sinamada sanin uzay filmlarini çok izledim ben.Şimdida bizim göye galdin işte.Bekliyordum ben sani.İzin varmayacağim sizin goloniye.
YILMAZ:Sen gerçekten delisin.Ne filmi ne uzayı,ne ele geçirmesi ya.Beni çöz ve köyünüze götür.
OSMAN:Elbette götüracağim sani göyümüze.Ancak jendermaya gidiyoruz doğrucana.Hade çabuk yürü.
(Köy meydanına gelirler.Yılmaz önde Osman arkada silahı doğrultmuş durumda yürümektedirler.)
OSMAN:Mıhtaaaar.Uyan çabuk uyan.Göyümüzü uzaylılar işgal ediyor san mışıl mışıl uyuyorsun sıcacığ döşagında.Osman mavzida göyü savunuyor.Ey ahali uyanın yav.
(Muhtar ve ahali toplanır köy meydanında.Gördükleri manzara karşısında şaşırmıştırlar.)
-Ahhh deli Osman ahhh.yina yaptın yapacağini.
Gülüşürler.
Kürşat Ural
"bırak yaşamına şiir girsin"
No comments:
Post a Comment