Analar ağıt döküyor. Babaların yürekleri ağlıyor. Kardeşler uzaklara bakıyor. Bu kan durmuyor, bu acı, bu keder bitmiyor. Bitmeyecek gibi görünüyor.
Doğumuz, orta doğu ile ortak kaderi paylaşırcasına sesimizi duyuyor musunuz diye sesleniyor bize?
Duyun bu feryadı. Televizyonlarda acılı bakışlarla gözlerini sana bana dikmiş o gözleri kim unutabilir ki. Yıllarca önce Irakta tankların füzelerin silahların ortasında uçurtmasını uçuran o çocuğun görüntülerini unutabildiniz mi? Aslında silahların oradaki gölgesi hala devam ediyor.
Hem de bu gölge büyüyerek yayılıyor farklı coğrafyalara.
Kürşat Ural
"bırak yaşamına şiir girsin"
No comments:
Post a Comment